En Saf Dürüstlük

En Saf Dürüstlük. Dürüstlüğün insan yaşamındaki rolünü düşündünüz mü hiç; iletişimde neler sağlayabileceğini? Geçmişte dürüstlüğe bir nebze önem vermiş olsaydık şimdi insanoğlunun ne kadar gelişmiş bir iletişim becerisine sahip olabileceğini tahmin bile edemiyoruz. Evet; biz bu konuda yetişkinler olarak sınıfta kalabiliyoruz -kendimize karşı bile- ama çocuklar zamana karşı duruyor her seferinde…

Günümüzde Çocuk Sevgisi ve Çocuklardaki Dürüstlük

Çocukları sever misiniz bilmem, çoğu yetişkin birey artık çocuk sevgisinden mahrum bırakıyor kendini. Kariyer ve kazanç yolunda önlerine çıkarılan yok edilemez birer engel olarak görüyorlar çocukları; gözlerinin önündeki hazineyi fark etmeden… Çocuklar gelmiş geçmiş en temiz, en el değmemiş, en saf dürüstlüğe sahiptir. Artık Hollywood menşeili epik filmlerde görebildiğimiz iyiliklerin yaşam bulmuş halleridir.

[caption id="attachment_2472" align="aligncenter" width="300"] En Saf Dürüstlük[/caption]

Peki bir çocuk neden bu kadar ‘‘el değmemiş’’ bir dürüstlüğe sahiptir? Cevabı çok basit aslında… Çocuklar hislerini, tepkilerini, acılarını saklamak veya baskılamak zorunda değildir. Yaşam amaçları ailelerinin öğretilerine sadık kalarak oyunlar oynamak, öğrenmek, büyümek ve çoğu zaman öğle uykusuna yatmaktır. Manipüle etmeleri gereken müşterileri, iş arkadaşları, müdürleri yoktur. Hormonlarıyla hareket etmezler, sevginin en masum türlerini barındırırlar. Gelişigüzel tepkiler verir ve sevimlilikleriyle kendilerini sevdirirler.‘‘Planlanmış senaryolar’’ı yaşamaz çocuklar. İçlerinden geldiği gibi hareket ederler; aileler tarafından ne kadar programlanmaya çalışılsalar da…

Bir çocuk yalanı, duygu istismarını, samimiyetsizliği çok rahat şekilde anlayabilir mi gerçekten; yoksa bu sadece bir halk efsanesi midir? Yaşanmışlıklara dayanarak bu kanının bir efsane olmadığını söyleyebilirim. Örneklendirirsek;

Diyelim ki misafirleri karşılaması istenen evin küçük yumurcağı içlerinden birisine karşı alışılmadık tepkiler verdi. Nedeni ne olabilir? Mesela o kişi yumurcağımızı içten sevmemiş olabilir, gözlerinde veya yaydığı enerjide bir yapmacıklık vardır. Çocuklar korunmak zorundadırlar ve güvende olma hissine ihtiyaç duyarlar. Yapmacık bir sevgi gösterisinde bulunan bir yetişkin sizce bir çocuğun kendini güvende hissetmesini sağlayabilir mi? Elbette hayır… Öyleyse saf bir bilinç tarafından tespit edilmiş ve oyun dışı kalmıştır.

Çocukları sevimli kılan en büyük faktörlerden biri bahsettiğim şekillerde içten oluşlarıdır.  Komik buldukları kişilerle çocukça dalga geçerler mesela; tebessüme neden olur hep. Bir tavrı beğenmezlerse ‘‘büyümüş de küçülmüş’’ şeklinde adlandırdığımız türde tepkiler verirler. Ama en önemlisi; ciddi anlamda üzgün, bıkkın veya yorgun olduğunuzda ve gözlerinin içine bakarak bunu dile getirdiğinizde sizi bir yetişkinden çok daha iyi bir şekilde teselli edebilmeleridir kesinlikle…